Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




dinsdag 29 mei 2007

Even kort de tussenstand - Non Hodgkin

Lieve allemaal

Helemaal kapot van vermoeidheid ben ik net thuis. Oma Emmy en Opa Reynaud hebben Rosanne opgevangen tussen de middag, want Annemarie en ik zaten nog in het ziekenhuis.

Dit is een kort verslag, ik ga zo slapen :
om 09.00 uur werd een gipskorset aangemeten en dat heb ik nu om, een soort hemd wat onder mijn bh begint en tot over mijn broekband zit. Geeft veel steun.
Hierna naar haemathologie voor een vingerprik bij Ria, een ongelooflijk aardig mens. De uitslag van het bloed zou 10 minuten later bekend zijn bij mijn arts, de heer Roel Willemsen.
Nadat hij Annemarie en mijzelf kwam halen, zijn we lang met elkaar in gesprek gegaan. Ik heb een vorm van non hodgkin lymfoom. Er zijn grofweg drie indicaties, zeer agressief, gemiddeld en laag agressief. Zoals het er nu uitziet, maar de heer Willemsen gaat dit nog nader onderzoeken lijkt mijn vorm op gemiddeld. Dit betekent dat er een kans is op remissie (geen non hodgkin symptomen meer aanwezig) van 70% en bij 50% hiervan is er een kans op genezing. Dus dit biedt perspectief. Hij gebruikt het woord genezen nooit, hij gebruikt de term remissie.
Gezien mijn pijn, wil hij er veel spoed achter zetten.
Morgenochtend om 10.00 uur hebben we een afspraak bij de kapper, want ik zal al direct na of tijdens de eerste chemokuur kaal kunnen worden. Om half twaalf morgen en beenmergpunctie en aansluitend om 14.45 uur een CT Scan. Dit is om te kijken of er nog uitzaaiingen elders te vinden zijn. Dus weer een ongelooflijk spannende dag.
En dan gaan we a.s. donderdag 31 mei, op de verjaardag van mijn pa, beginnen om 09.00 uur met de eerste chemokuur (dit betekent steeds eerste dag een dagopname aan het infuus, waarbij de chemokuur wordt ingebracht), daarna de resterende dagen van de week van huis uit pillen in nemen en dan 2 weken herstellen. Op 25 juni de tweede chemokuur, zelfde verhaal. Zo krijg ik in 24 weken 8 chemokuren en aansluitend gaan we verder met bestralingen.
Al met al heel heftig.
De bijverschijnselen zijn :
ik word kaal, misselijkheid (maar hier zijn goede medicijnen voor), op de eerste kuurdag tintelende vingers en tenen en koorts. Het kan zijn dat je zo'n opgeblazen prednison hoofd krijgt, maar ja dat zien we dan weer...lijkt me wel heel erg.

Verder ongelooflijk veel medicijnen, drankjes en rotzooi. Hoop is wel dat de pijn snel zal verminderen en ik goed kan slapen. Ik hoop het echt.

Later schrijf ik meer. Nu ben ik, zijn we, kapot en gaan we eventjes slapen..
Ik hou van jullie, de strijd gaat beginnen, help me maar...ik ben nu eventjes helemaal kapot door alle berichten en wil gewoon even huilen...
maar lieverds er is een kans dat we deze strijd gaan winnen, en daar teken ik voor!
Aniet

11 opmerkingen:

Anoniem zei

Anita en Annemarie,

Ik wil jullie samen met de kinderen, familie en andere dierbaren alle sterkte en kracht toewensen de komende periode.
Annemarie... geloof me, ik weet wat jij en je kids doormaken.

Ik wil jullie via deze onpersoonlijke weg wel aangeven dat wij thuis in het verleden erg goede resultaten hebben geboekt met hittetherapie in Duitsland.
Als jullie hier t.z.t. in geinteresseerd zijn kan ik antwoord geven op al je vragen en in contact brengen.

Groet,
Ewoud van Oene
06-53508664

Anoniem zei

Anita,

Heel veel succes met je eerste kuur donderdag.
Heel fijn voor jullie dat er hoop is.
Ik kan me voorstellen dat je het allemaal heel erg eng vindt wat je te gebeuren staat maar als "ervaringsdeskundige" (vrijdag krijg ik mijn derde chemo) kan ik je vertellen dat ook de chemo's en een kaal koppie gaan wennen. Zolang je uitzicht heb op de periode daarna is het het allemaal waard.
Een onschuldige chemotip: doe handschoenen aan zodat je aders goed aan te prikken zijn.

Anoniem zei

Hé meis, dat is even schrikken zeg. Zo hoor ik dat alles goed met je gaat en nu lees ik dit. Heb toch even gevloekt.

Er staat je nu natuurlijk van alles te wachten maar ik ben er van overtuigd dat je dit op de van-loon-manier gaat aanpakken ...... "je kunt me wel laten schrikken, maar je krijgt me niet kapot".

Ik wens je heel veel sterkte de komende periode.
Hou je taai allemaal !!!

Caroline Romeyn

Anoniem zei

Lieve Aniet,

Wat ben ik geschrokken zeg!

Er komt nu vanalles op je af maar wat ben je sterk, ik heb al je logs ademloos gelezen. Wat een kracht spreekt daar uit, precies de Anita zoals ik haar ken.

Heel veel sterkte en kracht toegewenst voor de komende tijd, voor jou, Annemarie en de kinderen natuurlijk!

Veel liefs,
Annemieke Westhuis en niet te vergeten Ronald, Lotte en Daan

Anoniem zei

Hey lieverd,

Twee weekjes geleden heb ik nog over je zitten opscheppen en sterke verhalen over je opgedist met jouw en mijn maatje Ruben, en nu hoorde ik zojuist vanuit ADP het bericht dat je ziek bent.

Anita, weet dat we van je houden, en met elk stukje overtuiging in ons lichaam en geest met jou en je gezin meevechten. Als ik zo de hartverwarmende reacties hier lees, zijn we daarmee gelukkig in goed gezelschap. Deze strijd wordt door vele mensen met jou en Annemarie meegestreden, en kan dus maar één uitkomst hebben: de overwinning!

Vecht voor wat je waard bent kanjer, you'll never walk alone..

Liefs, Hein Runderkamp

Anoniem zei

lieve anita en annemarie en meiden,

na een zware dag gaan jullie nu een zeer zware tijd te goed, vol met kuren, pillen en drankjes.
Enige wat ik dan nog kan zeggen is, ga er voor, laat de van loon kant in je zien.
We vechten voor en met je mee.
heel veel sterkte hou elkaar vast geniet van elkaar.
wederom voor morgen weer heel heel veel sterkte.
erik leonie en jordy

Unknown zei

Lieve en vooral sterke Anita,

Ik wil je heel veel sterkte wensen en hou vol he want we gaan nog dansen samen ;)

Dikke zoen
Moena

Anoniem zei

Lieve Anita,

Deze strijd moet je winnen, kom op hoor! Het zullen ongetwijfeld zware tijden worden voor jou Annemaie en kinderen maar laat het maar zien dat je kunt overwinnen.

Heel veel sterkte a.s. donderdag.

Liefs en een Knuffel,

Henny

Anoniem zei

Lieve Anita, Annemarie en kinderen

Hopelijk helpt het corset tegen de pijn en heb je er veel steun aan.
Het blijft moeilijk die chemokuren,
maar een kaal koppie dat gaat ook weer over... mijn zusje en schoon-zus hebben er mooi haar aan overge-houden! Blijf vechten wij zijn in gedachten bij jullie.
Liefs & een knuffel
Bart & Trudy

Anoniem zei

Hoi lieve schat,

Wat schrijf je nou "er is een kans dat we deze strijd gaan winnen" kom op zeg een kans??? WE GAAN HEM WINNEN, DAT KAN NIET ANDERS, wat moeten wij zonder jou? nou?
Enuhhh een kaal koppie kan ook heel charmant zijn hoor:-)
Slaap maar lekker zoveel je kunt je zult het nodig hebben.

Dikke knuffel Wilma en Hans

Anoniem zei

hallo lieve vrienden
mag ik wel zeggen he?? zeker na de ontmoeting gisteravond ook wat jou betreft Annemarie.

ja wat heftig allemaal als ik zo jullie dag van vandaag doorlees, t is niet niks, zeg maar vreselijk allemaal.
o, Anita knokken hoor, ga er voor he, zal een zware tijd worden.
we steunen jullie, maar jij Anita moet het wel doormaken.

sterkte heel veel sterkte morgen en donderdag, we denken de hele dag steeds aan jou, en dan van hoe zou het nu gaan??
weet dat we intens meeleven.

liefs en dikke knuffel voor jullie Jan en Jantje