Wakker liggen....

en soms lig je zomaar wakker...en dan ga ik er maar weer uit. Dan schrijf ik op mijn weblog, soms zeggen mensen onze weblog. Maar de teksten die hier staan, zijn mijn teksten, mijn gevoelens en mijn interpretaties, dus ben je het hier niet mee eens, spreek mij er dan op aan en niet Annemarie, zij leest dit alleen maar en heeft er twee keer een stuk op geschreven, toen ik in het ziekenhuis lag en meer niet! Ik ben dus verantwoordelijk voor alles wat hier staat en niemand anders.
Ik kan niet slapen, ik ben zenuwachtig, nerveus voor alles wat komen gaat...reintegreren bij Arinso morgen en donderdag de uitslag van de arts, om vier uur...
weet je, tien maanden geleden was alles zo anders, zag de wereld er echt nog zo anders uit...en soms vind ik het eng waar ik allemaal voor sta...of dit nu mijn lichaam is, mijn gezondheid of mijn baan. Vrijdag belde een collega mij om me te vertellen dat mijn baan die ik terug ga krijgen essentieel anders is dan de baan die ik had voor ik ziek werd...tja en dat houdt me bezig! Maar optimist als ik ben, zal ik me open stellen voor nieuwe dingen en dus ook voor deze nieuwe baan...maar het houdt me meer dan goed voor me is, bezig...
net zoals de uitslag donderdag me bezig houdt...want wat als....er toch weer iets moet gaan gebeuren...wat als ik ooit in de WAO zou komen, wat als...en ook daarvan zeg ik, ach we zien wel...maar soms droom ik over mijn toekomst en die is zo verdomde onzeker geworden. Mijn professor zegt dat ik moet leren leven met die onzekerheid.... het voelt alsof mijn garantie een beetje is verlopen....
en tenslotte krijgen we soms mailtjes waar je niet zoveel mee kan, die je alleen maar doen beseffen dat niet iedereen zo goed begrijpt wat hier echt aan de hand is...en dan gaat het niet over geld...en dat is ongelooflijk jammer...
gelukkig krijgen we veel meer mails die er wel toe doen, die wel echt gemeend zijn, die wel recht vanuit het hart komen. En daar hou ik me dan maar aan vast...en nu zal ik proberen nog even rust te krijgen, voordat ik morgenvroeg in de auto stap naar Nieuwegein....
slaap lekker allemaal, ja echt allemaal!
Anita