Een mooie rustige zondag. Eerst al het blad van de catalpa weer opgeveegd en weggehaald. Daarna ontbijt met zijn viertjes...Rosanne kwam thuis van slaapfeestje, denderde hier enthousiast door het huis en ligt nu weer met wat hockey-vriendinnen in het zwembad. En Floor en ik zitten lekker aan onze laptops te werken hier aan tafel...heerlijk! Annemarie zit te lezen en het is heerlijk rustig. Alleen het geluid van de vaatwasser op de achtergrond, maar dat mag en kan...
Het leuke was gisteren dat we nog even in een kleiner gezelschap hebben nagepraat, Ruud, Anke, Arie, Annemarie en ik...over onderwijs. En het leuke is dat Arie en Ruud veel raakvlakken hebben als het over hun vakgebied gaat. Ook Anke werkt in het onderwijs, dus dat was een leuke afsluiting van de verjaardag van Floor.
Floor heeft leuke en mooie kadootjes gekregen en is hier erg blij mee, boeken, bonnen, en allerlei andere leuke dingen. Een badjas, geurtjes...kortom een verjaardag om op terug te kijken.
En ook op een andere manier kijk ik terug. Nadat ik hier met Annemarie nog even over heb nagepraat. En soms is het goed om de dingen te laten voor wat ze zijn. Om verschillen van inzicht te laten bestaan. Ieder mens is anders. En ziet de dingen anders. Vanmorgen kreeg ik een lieve mail van Kirsten, naar aanleiding van mijn weblog. En zeker gericht op Zweden. Kirsten is een echte fan van Zweden, en zo'n mailtje helpt mij dan weer. Soms voel ik me onzeker omdat ik, wij hier de dingen anders doen dan vroeger gebruikelijk was in An's leven. En allebei de dingen zijn goed. Het is mooi denk ik dat kinderen van gescheiden ouders (want dit is al heftig genoeg) dan ook elkaar aanvullende vakanties krijgen en niet nog meer van hetzelfde. En dat kinderen het goed hebben, op beide plekken. En gelukkig is het contact tussen beide ouders nu goed. En dat is eigenlijk wat iedereen wil. En dat kinderen nieuwe dingen leren en mogen ontdekken in hun leven. Het leuke is dat gisteren Floor zei toen iemand haar vroeg of zij al aan het puberen was, vraag dat maar aan Anita. En vanmorgen zei Rosanne dat ik haar wel goed begrijp. Ach, het is allemaal zo ingewikkeld. Ik wil het goed doen, niet meer en niet minder. Maar ik wil ook dat kleine stukje waardering hiervoor. En dat krijg ik, gewoon door te zijn wie ik ben. En ik realiseer me, dat als we eenmaal in Zweden op de slee zitten en de tocht gaat beginnen, dat we hele mooie ervaringen opdoen met elkaar. En die ervaringen, die zullen wij weer met jullie delen....
Een mooie zondag gewenst..
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten