Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 6 februari 2011

Particuliere thuiszorg en mantelzorg




Foto's - pa in de lift, zijn nieuwe schoenen en Pa aan de wijn!
Gisterenavond heb ik samen met Annemieke van 'U Staat Centraal' uit Voorschoten mijn vader naar bed gebracht. Een proces, wat mooi en bijzonder is om te zien. Wat vooral zo bijzonder is, is de zorg en aandacht die hij krijgt. Hij krijgt uitleg wat er gaat gebeuren en waarom, hij mag een beetje mopperen en krijgt werkelijk liefdevolle verzorging. Hij wordt lekker ingesmeerd met creme en bodylotion en hij is schoon. Gek vind ik het om als mantelzorger, als dochter van mijn vader, hem te verzorgen. En ik weet weer heel goed, nog uit de tijd van mijn moeder, dat grenzen vervagen en dat je niet meer naar je vader kijkt als man, of als vader in zo'n geval, maar als iemand die hulpbehoevend is. Dus hem wassen, of er bij staan als hij gewassen wordt, is niet meer erg. Terwijl ik vorige week nog dacht, dat ik dat niet zou willen of kunnen. Ik noem dat altijd 'de schuivende panelen van mijn zijn'....geleidelijk aan verschuiven zaken, en krijgen andere zaken waarde. En voor dit moment is er eigenlijk maar een waarde, dat mijn vader mag genieten, juist nu hij hier bij ons is. En hij geniet, vanmorgen om kwart over negen kwam Lineke, de eigenaresse van 'U Staat Centraal' de vrouw die met haar prachtige team ervoor zorgt dat zoveel mensen, zoveel hulpbehoevenden nog een menswaardig bestaan kunnen hebben. En in hun eigen woonomgeving. Als het kon zou ik een bedrijf als dat van Lineke wensen op Flakkee, met diezelfde mooie instelling als ik nu mag ervaren hier. Vanmorgen heb ik samen met Lineke mijn vader uit bed geholpen en in de tillift geholpen. En nu zit hij hier weer lekker fris en schoon en ondertussen eet hij gestaag en drinkt hij allerlei drankjes. Hij vertelt me nu over de vakvrouwen Lineke en Annemieke en hoe hij geniet van alle aandacht en zorg. Hij slaapt lekker in onze woonkamer, en vanmorgen om half acht riep hij me...en daarna heeft hij nog geslapen tot half tien. Heerlijk he...ik zat wat te werken voor Yarden aan de computer en hij wist dat ik er was, die veiligheid is voldoende voor hem, om weer rustig in te slapen.
Hier nog een tweetal foto's...zodat voor iedereen het beeld van mijn vader en zijn verblijf hier, duidelijk is. Ik wens jullie een mooie zondag toe. Of je nu thuis bent, naar de sauna, lekker gaat lunchen, of een film kijkt, ik probeer straks een uurtje onder de zonnebank te gaan slapen, als hij wat wegdoezelt in zijn stoel. Want weet je mantelzorger zijn is wel intensief, en zeker als het je eigen vader is. Het is emotioneel, en ook wel bijzonder om hem zo dichtbij te mogen hebben...het raakt me! Veel liefs, van mij, van Anita

1 opmerking:

Petra zei

Wat ziet "jullie" vader er goed en mooi uit, de goede kleur sokken bij zijn shirt en de mooie schoenen.
Maar dat is de buitenkant ook belangrijk,
maar de liefde en zorgzaamheid spat van de foto's af en dat is wat mij raakt en mij even terug in de tijd brengt.
warme groet Petra