Zomaar mijn vader...
En ons huis is klaar....wow wat gaaf zeg, helemaal geschilderd, aan de buitenzijde en soms ook een stukje van binnen. En zomaar als je nu de straat in komt rijden, zie je een prachtig wit huis, met twee terrassen, een huis met leuke mensen. Een huis waar het leven vanaf spat, een huis, waar mensen wonen die met elkaar geleerd hebben het leven te leven. Ons huis...groen met wit, met een hele oude markies boven het raam. Dus als je begint met het huis, komt er van alles bij...en eigenlijk is dat ook wat het leven zo boeiend maakt. Als je ergens tegen aan duwt, komt er veel in beweging. Het lijkt op een training, het lijkt op een gesprek...en de afgelopen weken, maanden heb ik mijn hele team een op een gesproken. Mooie, bijzondere gesprekken, in Amstelveen soms in de kroeg, in Alkmaar boven op die grote luxe kamer van de oude regiomanager, en in Haarlem in mijn hokje...mijn mooie kleine kantoortje. En tussen al die dingen door, heb ik businesscases nagekeken, coachtrajecten opgestart, trainingen verzorgd, mensen gemaild...kortom, ik was druk en ben voor het eerst in jaren, een beetje wit, niet gekleurd. Een zonnebankje zou wonderen kunnen doen...en dat ga ik dan zo maar doen. Hier helemaal bovenin mijn, ons mooie huis, op zolder, in het hokje naast onze slaapzolder. Lekker even bruin worden op mijn bast. Zodat als die griekse zon zich over mij ontfermt, deze er niet gelijk in brandt. Floortje was bij mij, bij Yarden...vroeg in de ochtend beginnen, dan een dag lang allerlei saai werk doen, maar zo sprokkel je wel je zakgeld bij elkaar. Of een nieuwe broek, of wat dan ook...want wat wil een dame van bijna 18 nu al niet hebben, los van wat ze al heeft...en ja geld verdienen is blijkbaar niet zo simpel vandaag de dag, de baantjes liggen niet voor het oprapen...en Floor werkte dus bij mij in Haarlem, bij Yarden. En dat was goed....lieve mensen, morgen lekker naar mijn papa. Maar ook naar de kapper, want ik zie eruit als een woesteling, met lange haren...dus Charissa maakt hier iets moois van. Geloof me, een kapsel wat klaar is voor de zon, de zomer...oh ja, en nog even en dan word ik 53. En die dag zelf, die zondagmiddag, heb ik een borrel voor al mijn lieve vrienden, hier gewoon lekker thuis. Niks ingewikkeld...zomaar thuis. Dus heb je zin, kom maar langs, 26 augustus vanaf een uur of twee. Ik zie je graag...en drink graag een glas met jou. Om te vieren dat ik zomaar 53 ga worden. Dag, liefs van mij...ik heb hard gewerkt joh vandaag. Maar wel zo lekker...fijne avond nog. Kus, Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten