Een nieuw begin...in een nieuw jasje....
Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....
zondag 22 juli 2012
Oma van Loon is jarig!
Dag lieve mensen, vandaag is het 22 juli 2012. De verjaardag van mijn oma, de moeder van mijn vader en tante Anita. Oma is geboren in het jaar 1900 en zou dus zomaar 112 zijn geworden vandaag. En daarom schrijf ik vandaag eventjes iets voor mijn Oma. Ja met een hoofdletter, want zo was zij...een Oma, zoals ik ieder kind een Oma wens. Een Oma, die je lievelingseten voor je kookte. Toen ik op de kleuterschool zat, mocht ik iedere dag naar het huis van Opa en Oma lopen om daar tussen de middag warm te eten. Echt heel lekker was dat...want als je dan via de achterdeur de keuken binnenstapte, dan rook je de geur van heel lekker eten, van biefstuk en echte boterjus (ja misschien is het al wel begonnen, dat ik zo van lekker eten hield...), van verse worteltjes (nog steeds een van mijn favoriete groenten) en van nog veel meer lekkers. Mijn Oma was erg bijzonder, zeker als klein meisje, want mijn Oma had een echt oog en een kunstoog. Ooit iets gebeurd met een breinaald ofzo...en mijn Oma was een beetje een zachte ronde Oma. Ik hield er wel van, toen al denk ik...om lekker tegen Oma aan te zitten. En te genieten van haar warmte, haar liefde. Want oh wat hield zij van Arie en mijzelf. Twee kleinkinderen met ieder een eigen kamertje. Het gebed voor het slapen gaan, want ja wij mochten daar ook regelmatig logeren en spelen. Met vriendjes en vriendinnetjes, want er mocht en kon veel bij Oma en Opa. De bijbel waar Opa uit voorlas, en als ik dan moeilijk kon stilzitten en luisteren, mocht ik een toren bouwen van de kristallen messenleggers (en jawel deze heb ik als erfenisje van mijn Oma hier in huis). En dan moest ik de laatste zin herhalen. En als ik eventjes niet zo goed oplette, dan glimlachte Oma mij toe en knikte en dan lukte het mij meestal wel die zin te herhalen. Ook al wist ik soms niet zo goed wat ik zei, ik herhaalde het wel...En deze Oma, die bijna 91 is geworden, die herdenk ik nu eventjes. Ook voor haar dochter tante Anita, want gisteren was ik daar eventjes aan de deur. En toen zij er niet was, bedacht ik me zomaar, dat zij wellicht een bloemetje op het graf van haar moeder aan het plaatsen was. Nog steeds doet zij dit, terwijl zij zelf nu al 88 is geworden..net zoals ik, als bijna 53-jarige vrouw, steeds op moederdag en op de verjaardag van mijn moeder, naar haar graf ga. Zo doet mijn tante dit ook. Dus lieve tante, lieve Pa van Loon, gefeliciteerd met jullie moeder! Oma van Loon...ik denk aan u. Liefs, Anita
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten