Zie ik daar nu donkere wolken...

Ja gek he, want iedereen heeft in het leven, weleens wat donkere wolken. Dan verdwijnt de zon even, en is het in je hoofd misschien wat minder zonnig.

Welnu, dit laatste valt wel mee. Alhoewel ik soms wel ongeduldig ben merk ik nu. Ik wil bezichtigingen voor ons huis, ik wil snelheid en mijn moeder spreekt mij alweer vermanend toe dat ik dus gewoon nu even pas op de plaats wil maken. Rust moet inbouwen en het lijkt wel alsof zij even een wolkje voor de zon heeft geschoven, zodat ik al lezend, weer pas op plaats maak. Genietend van het 'niet hoeven', het buiten zijn, van Annemarie die een trui koopt, omdat het kouder is. En ondertussen erg relaxed loop ik hier weer rond. En dus geef ik me over aan de cadans van het zomaar vrij zijn. Van het wel bijhouden van mijn mailbox, maar ook van het genieten van het hier en nu. Het geweldige uitzicht, de supermooie tegeltjes in de badkamer, en nog veel meer kleine dingen.

De liters water die we hier wegdrinken, de overheerlijke kopjes koffie op bed. Kortom, het is niet veel en het is zoveel. Zoveel mooie kleine dingen, die maken dat het een aaneenschakeling van rust en geluk is. Hier in Chaldiki, net boven Kassandra. Ik ben al in mijn vijfde boek, heerlijk, ik dompel me onder in de levens van gefingeerde personages. Ik geniet ervan en wil meer en meer lezen. De zeven zussen, ik ben in deel twee nu, dus nog voldoende te gaan. Heerlijk. Ondertussen druppelen er mooie berichten binnen. Een vriendin is gisteren 50 jaar geworden, ik wist het niet eens, en de bloemen volgen dus als ik thuis ben. Ik ben niet zo goed in verjaardagen, sinds er geen kalender meer op het toilet hangt. Jawel Facebook helpt mij, maar ik kijk maar eens per week nog op Facebook. Dus ik ga mij ernstig voornemen, om alle verjaardagen weer op de oude kalender van mijn vader te schrijven en deze in ons nieuwe huis, een plekje te geven. Zodat ik gewoon weer zie, wie er morgen of overmorgen jarig is. Dus deze lieverd, die nu 50 is geworden, en verrast is met een enorme pop voor haar deur, en mij een foto stuurde van haar moeder en haarzelf. Proficiat. Ik wens jou een super prachtig nieuw levensjaar toe. Geniet ervan. Het is meer dan genoeg geweest voor jou, het afgelopen jaar. Dus nieuw jaar, nieuwe kansen. En ik, ik ben er bij!! Mijn team, af en toe een leuk berichtje. Maar vooral, al die mooie kleine berichtjes van mensen die heel dichtbij me staan. Mijn vriendin over hoe blij ze is met haar nieuwe baan. Mijn andere vriendin, die door het tekenen van haar voorlopige koopcontract, het gevoel heeft opnieuw te gaan trouwen. Hoe fraai. Klein geluk, zo dichtbij. Wij hier, Annemarie zei 'zelfs met wolken is het hier prachtig'. Weet je, hoe mooi is het toch, dit leven. Gisteren waren we in Afytos, een prachtig plaatsje op het schiereiland Kassandra. Een plaatsje met mooie winkeltjes, en midden in dit prachtige dorpje, heb ik kaarsjes aangestoken voor mijn ouders, voor Annemarie haar vader, voor Emmy en Reynaud. En eigenlijk staan deze prachtige kaarsjes symboliek voor mooie begrippen als dankbaarheid, liefde, waardering, respect. Prachtig, hoe ik levend vanuit deze waarden, vanuit deze symboliek steeds weer dat kaarsje aansteek, waar ik ook ben op de wereld. Want wat waardeer ik dit leven. Ik realiseer me, dat ik bijna eentonig ben in mijn teksten, omdat die eeuwige dankbaarheid er altijd is. Maar ik voel het zo, ongekend. En nu dus heb ik te dealen met alles wat er is. En terwijl ik dit schrijf, lijkt het alsof de hemel een beetje openbreekt. Alsof de zon, ons wat gaat verwarmen, alsof ik zo weer in ons kleine zwembadje kan ronddobberen. Heerlijk, want voor mij is dat wel Griekenland, zon, zee en zaligheid. En ik denk aan een liedje van vroeger 'zalig is de zaligheid, als je door de duinen glijdt met een lekkere meid'. Ik hoorde dit ooit van een jongeman, en vond dit wel een toepasselijk liedje voor mijzelf, en misschien wel voor mijn vader, haha. Ik glimlach erbij en geniet. En hou dit liedje erin. Fijne dag, ik hoorde dat het in Nederland ook een beetje herfst is, en realiseerde me, dat ik gekleed ben op de zomer, en dus stug doorloop in mijn korte broek, best koud straks in Amsterdam denk ik dan maar. Ach, we zien wel. Voor nu, een mooie dag gewenst! Met veel licht, overal, in je hoofd en in je hart.