Ja dat schrijf ik nu! Dag Wassenaar. Na bijna 5 jaar, hebben wij gisteren met wat prachtige mensen die wij in Wassenaar hebben ontmoet, deze periode afgesloten. Het is geen afscheid, want wij hebben feestjes in Wassenaar, en gaan naar Nachtgeluiden, maar het is wel het afsluiten van ons huis. Ons verblijf in Wassenaar. Wij hebben vrienden gemaakt, heel bijzonder weer, hoe dat werkt. Hoe wij met elkaar, onze weg hebben gevonden in dit mooie dorp. Het sociale leven in Wassenaar speelde zich af in het centrum, op het terras van Mila, soms aan de bar van Chester, en gek hoe snel we bekend waren in dat kleine dorp. Gisteren kregen we van twee vriendinnen een prachtig collectors item, het boek van het Rijksmuseum. Werkelijk een uniek boek, een inkijkboek. Dit boek krijgt een schitterend plekje in ons nieuwe huis. Past daar ook zo goed, en ik, ik ben dankbaar voor dit alles.
Vanmorgen zaten we bij de notaris en tekenden we voor de verkoop van ons huis. Het zit erop. Het is klaar. En ik, zit nu lekker bij Roos aan de eettafel, met mijn lampen uit Schoonhoven boven de tafel, en schrijf deze blog. Ik ben ontzettend moe. Ik kan wel dagen slapen althans zo voelt het. En ik denk dat ik straks ook echt even ga slapen. Deze week nog wat werken, en dan zaterdag vertrekken we volgeladen naar Nieuw-Vossemeer. Dan slapen we nog twee nachten bij Pauline en Vincent en volgende week maandag, dus precies over 1 week, slapen we voor het eerst in ons nieuwe huis. Wat een ervaring, hoe bijzonder zal dit zijn. Gek hoe je ergens naar kunt verlangen. Ik verlang naar de stilte van het dorp. Ik realiseerde me, hoe fijn ik die stilte vind. Ik zit hier ook heerlijk in stilte aan de tafel. De wind waait langs mijn benen, Roos en Annemarie regelen alles hier. En ik heb een hoekje gevonden, mijn hoekje. Waar ik rustig ben en rustig zit. Het voelt alsof er veel van me af gevallen is. Gek, hoe ik dit ervaar. Ook een gevoel van alles onder controle hebben. De rust ervaren, dat iedere stap die ik zet de juiste is. Mooi, en ondertussen via de app, een nieuwe aanvraag, voor een teambegeleiding. Leuk, hoe de dingen op zijn plek vallen. En hoe ik opdrachten krijg, gewoon door te zijn, wie ik ben. Hoe ik mensen mag ontmoeten en hoe ik de dingen mag regelen. Fijn!
En dus vanuit deze mooie rust, sluit ik deze blog af. Geniet ik van de stilte. Ook van de gastvrijheid van Roos. Hoe leuk het eigenlijk is, om ook deze fase te mogen beleven. Dag, een mooie week allemaal. Een lieve groet van mij! En hieronder de foto van het Grevelingenmeer, onze nieuwe toekomst gaat beginnen. Hier bij dit prachtige water! Ik kan bijna niet wachten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten