En toen heb ik mij ziekgemeld bij Arinso en nu een jaar later, ben ik gewoon weer aan het werk en sta ik weer in het leven. Krabbel ik op, in een duizelingwekkende snelheid, en gaat het goed met me...en gisterenochtend om elf uur ging de bel. Wij (Milou, Rosanne, Annemarie en ik) zaten nog aan het ontbijt en daar stond Marga, een vriendin van ons, met een prachtig boeket bloemen, vrolijke gele bloemen om ons een gelukkig nieuw jaar toe te wensen! Ongelooflijk he...hoe lief, hoe vol zorg en attentie mensen om ons heen zijn! Iedere keer weer sta ik hier versteld van, maakt dit me zo enorm blij! Dus dank je wel Marga en ons nieuwe jaar is begonnen in een pretpark, in Drievliet, waar ik met mijn ogen dicht in een of ander eng ding zat met Rosanne, de X-factor of zoiets...loopings draaiend, maar wel feestvierend, gewoon omdat ik weer beter ben. Gewoon omdat Annemarie en ik, samen met de meiden, dit jaar achter ons laten. En nu...nu beginnen we aan een nieuw jaar. Vol nieuwe dingen, vol ontwikkelingen, vol vriendschap...
Zaterdagavond zaten we hier tot laat in de tuin met Eveline, Leo en Iva en met Jannie en Lisa. Leuk dat vrienden al grote kinderen hebben. Eveline kwam het schilderij halen wat ze heeft gekocht voor het nieuwe huis van Leo..dus Annemarie's schilderij komt bij Leo in Utrecht te hangen, leuk is dat he...
Leuk dat je weet waar je kunst terecht gaat komen. En volgende week wordt het laatste verkochte werk gehaald...bijzonder he...
En nu op 28 april, ga ik naar een begrafenis. En morgen op 29 april weer. Bijzonder hoe vrolijkheid en verdriet, zo dicht bij elkaar ligt, hoe leven en dood naast elkaar bestaan. Hoe je eerst dacht dat je zelf dood zou gaan, en nu zit je gewoon weer in de achtbaan, de achtbaan van ons leven...met duizelingwekkende snelheden ga je door. Maar wees gerust, ik pas me af en toe aan. Ik stop af en toe even en ga even zitten. Ik neem mijn rust, en mijn achtbaan loopt heel lekker door, alleen wat minder snel, wat minder spectaculair wellicht, maar hij loopt zo geweldig mooi, is zo intens, dat ik heel graag zou willen, dat deze achtbaan, nog minstens 30 jaar blijft lopen...ik ben er zuinig op.
Een mooie dag
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten