Lekker moment

En vandaag is een lekkere dag, het begin van een weekend vind ik altijd een lekker moment. Als ik om me heen kijk, zie ik kranten, tijdschriften, een fles water en de heerlijke sfeer van ons huis. De rust heerlijk vind ik dat. Gisteren kwam ik thuis na eigenlijk een volle en stevige week. Hard werken, heel veel afspraken en een hoofd dat af en toe duizelt. En juist dan is thuiskomen zo heerlijk. In je eigen stoel kruipen, ik ben een prachtig boek over vriendschap aan het lezen, de acht bergen. Heerlijk om hierin te verdrinken. En gisterenavond kwam Susan onverwachts langs. Fijn, een glas wijn drinken, een gesprek. Haar man is voor de kerst overleden. Fijn als je op zo'n moment, gewoon lekker bij elkaar kunt zijn. En juist op dit soort momenten, voel ik de warme deken van ons huis. Heerlijk. Ondertussen ben ik op zoek, naar een mooie bureaustoel voor straks in mijn werkkamer, en surf ik wat over het net. Op zoek naar iets bijzonders. Een prachtige mooie slaapbank is al besteld, zodat onze gasten straks heerlijk kunnen blijven logeren. Het is een weekend, waar mensen binnenlopen om even met ons te zijn, morgen komt Marion, een oud collega voor een kop thee even langs. Ik ga dan lekker een omelet bakken, zodat we ook een eenvoudige lunch hebben met elkaar. Heerlijk....dit woord gebruik ik heel veel zie ik nu. Ach ja, ik ben redelijk voorspelbaar vind ik zelf. En ik realiseer me, dat ik intens kan genieten van hele kleine dingen. Juist omdat ik me realiseer, dat het hierover gaat in het leven. Het zijn de kleine dingen die het doen, die het doen...volgens mij zong iemand dit ooit. Willeke Alberti?? Ik gok maar wat. Gisteren had ik een hele leuke ontmoeting op het werk. Een hele hippe jonge dame, die zich gespecialiseerd heeft in de funeraire wereld. Geweldig, andersdenkend, vernieuwend en in mijn ogen heel hip. Terwijl ik dit schrijf, voel ik me 100, maar dat geeft niet. Het leuke is, dat we met elkaar een brainstorm gaan organiseren, om te kijken, hoe we met elkaar iets nieuws kunnen gaan lanceren. Hierover nadenkend, word ik enthousiast en blij. En ondertussen begint het ook wel te kriebelen bij me, voel ik iets ontstaan in mezelf, en heb ik behoefte aan een spraakmakend iets. Ik wil iets organiseren, wat raakt. Ik merk ook door het overlijden van Cees, dat je met elkaar afscheid, rouw en verlies op een mooie manier kunt vormgeven. En dat ik als mens, daar mijn kleine bijdrage aan kan leveren. Ik laat het maar even borrelen, er komt wel weer iets uit denk ik...het komt wel goed. Ik drink thee...en ik zie in gedachten mensen lachen. Want iedereen associeert mij met koffie, water en wijn. En ik merk, dat een kop citroen thee, heerlijk is. In de middag merk ik, dat ik verzadigd ben, door al die kopjes koffie, en dat ik thee wil. En vroeger vond ik thee iets voor zieke mensen. Tja...ouder worden, doet veel merk ik wel. Je verandert echt. Vanmorgen in bed hadden we het over alzheimer, en hoe het is, als je dingen niet meer weet. En hoe dit voor jou als partner is, of zal zijn. Gekke onderwerpen om de zaterdag mee te beginnen. Kwam door een artikel in de krant afgelopen week. En eigenlijk komen al die thema's op tafel, in onze gesprekken. Afgelopen week zat ik met twee theatervrouwen te praten, en ik zag, dat bij mijn verhaal, een van die vrouwen al aan het schakelen, aan het creëren was in haar hoofd. Je zag haar een nieuwe scene bedenken. Zij gaf aan, dat juist door de verhalen, haar theaterproducties ontstaan. Boeiend en mooi is dat. Mijn verhaal gaat de afgelopen tijd heel erg over verlies, van Ad, van Cees, van al die mensen die ons dierbaar zijn. En bij al die mensen hoort zo'n mooi verhaal. Verdrietig, maar mooi. Ook als wordt iemand 92 of 86 of 60 die verhalen van die mooie mensen, die blijven. En ik blijf ze vertellen merk ik aan mezelf, steeds maar weer. Afgelopen december kreeg ik van mijn nichtje een soort van kerstpakket, met heerlijke Italiaanse hapjes erin, en mooie Italiaanse wijn. Zij bestelt altijd haar spullen bij een Italiaanse biologische wijnhandel, waar ze ook olijven, olie, worsten en kazen hebben en nog veel meer verkopen. Ik had een brochure aangevraagd bij hen en kreeg een doosje, met daarin van alles, pasta, pastasaus, een mini flesje wijn, olijfolie...zomaar, om mij te laten proeven van hun producten. Geweldig, en het boek wat erbij zit, gaat vooral over de mensen, die de producten verbouwen, maken en die het bedrijf maken. Door de hele (dikke) brochure heen, zag je mensen, blije mensen, handen van mensen, gezichten van mensen en daartussen door hun producten. Mooi hoe je de mens achter je diensten centraal kunt zetten. Ik zal dit boekwerk eens meenemen in een brainstorm bij Yarden. Want juist in onze branche moet het gaan over de mens, want juist die mens, maakt ons werk zo bijzonder. De marketing van een van mijn voormalige werkgevers ADP, was gestoeld op het menselijk kapitaal. Prachtig...lieve mensen, het jaar 2018 is begonnen, en ik heb mijzelf en mijn team de opdracht gegeven, dat wij dit jaar goed voor elkaar gaan zorgen. We hebben dit al gedaan in 2017, de medewerkerstevredenheid, is sky high, een 9,4 geweldig..en ja dit doen we samen. Wij met elkaar. Maar toch zijn er zoveel zaken die spelen, dat we vooral ook voor elkaar blijven zorgen. De balans blijven bewaken, af en toe even op de rem trappen en dan met goede energie weer verder gaan. Dat is waar ik voor ga in 2018. Niet zoveel meer. Goed zorgen voor jezelf, je medemens, je bijdrage leveren aan een betere maatschappij en samenleving. Elkaar de hand reiken, steeds maar weer. Ik ga tijd en aandacht hebben voor mijn vrienden, mijn gezin, mijn familie en ik probeer er te zijn, voor jou. Dus weet waar mijn huis woont, volgens mij ook een uitspraak van iemand, en weet dat jij daar welkom bent, ook als het niet goed met je gaat. We zijn er , ik ben er, ook voor jou. Fijne zaterdag verder...de thee is heerlijk!